INFOLINIA +48 698 694 905

Logo Audyt WCAG 2.1

Jak stworzyć tekst alternatywny do obrazka?

Wszystkie

Jak stworzyć tekst alternatywny do obrazka?

Zamazany obrazek kodu źródłowego, w centrum obrazka widoczny alternatywny opis obrazka

Atrybut ALT obrazka, czym jest tekst alternatywny?

Atrybut „alt” (tzw. opisowy tekst zastępczy), zwany także tekstem alternatywnym, jest stosowany w różnego rodzaju tekstach internetowych, takich jak blogi czy media społecznościowe. Pojawia się on zamiast grafiki czy zdjęcia, gdy obraz na stronie nie może się wyświetlić z powodu słabego łącza lub innych przyczyn. Dla osób z niepełnosprawnością wzroku jest to sposób na poznanie wizualnych treści w Internecie i odnalezienie się w cyfrowym świecie, gdzie obrazy dominują.

Ważna alternatywa dla obrazków

Zgodnie z wytycznymi WCAG 2.1, zapewnienie tekstów alternatywnych do każdej informacji nietekstowej jest obowiązkowe dla wszystkich instytucji publicznych. Warto o tym pamiętać zwłaszcza dodając grafiki do postów na Facebooku czy Twitterze. W tych aplikacjach znajdziemy specjalne funkcje do tworzenia atrybutów alt, ale praktykuje się również dodawanie opisów alternatywnych do zdjęć w nawiasie kwadratowym bezpośrednio pod obrazkiem/grafiką. Taki zabieg jest dopuszczalny, gdy udostępniamy grafikę innego autora i jesteśmy pewni, że sam autor nie dodał tekstu alternatywnego w oryginalnym poście.

Jak stworzyć tekst alternatywny dla obrazka? Poradnik.

Tworzenie atrybutu alt może wydawać się prostym zadaniem, ale aby stworzyć wartościowy opis, który będzie pomocny dla osób niewidomych, trzeba się trochę wysilić. Aby osiągnąć ten cel, warto kierować się pewnymi zasadami które omówimy na podstawie poniższego przykładowego obrazka.

1. Napisz starannie i dokładnie

Zgodnie z zaleceniami Google dla webmasterów, tekst alternatywny powinien być „krótki, ale pełen treści”. W jednym z poradników mówi się o limicie 125 znaków, jednak niektórzy eksperci nie widzą takiego ograniczenia. Ważne jest, aby stosować zdrowy rozsądek i dostosować tekst do potrzeb użytkowników. Tekst alternatywny, czyli atrybut alt, powinien zawierać słowa kluczowe i być dobrze wpasowany w kontekst obrazka. Na przykład, jeśli obraz dotyczy emocji, skupmy się na opisie emocji, które obraz wzbudza. Przy tworzeniu alternatywnych opisów warto zadać sobie pytanie, czy osoba niewidząca, po przeczytaniu opisu, będzie w stanie wyobrazić sobie zawartość obrazka.

2. Staraj się nie używać słów związanych bezpośrednio z obrazkiem

Unikaj wyrażeń takich jak „na zdjęciu widać” czy „grafika przedstawia”, przejdź od razu do treści. Dzięki temu opis stanie się bardziej płynny, a liczba używanych znaków się zmniejszy.

3. Unikuj nadużywania przymiotników i przysłówków w opisach.

Często ludzie zapominają, że celem opisu jest przede wszystkim przekazanie informacji. Zamiast tego, starają się urozmaicić teksty mnóstwem epitetów, co powoduje, że opisy stają się długie i mało precyzyjne. Efektem tego jest, że czytelnik zostaje zanudzony nieistotnymi detalami. Lepiej zastąpić nadmiar przymiotników dynamicznymi czasownikami, które dodadzą lekkości i pozwolą bardziej skupić się na konkretnym przekazie.

Duży pies przeskakuje przez drewniane ogrodzenie.

Na podstawie obrazka przedstawionego powyżej stwórzmy opis alternatywny.

„Duży pies skacze przez ogrodzenie z drewnianych desek. W tle zielone krzewy i kolorowe kwiaty.”

4. Unikaj stosowania strony biernej w tekście

Może to sprawić, że tekst stanie się niezrozumiały i nieprzyjemny w odbiorze. Używanie strony bierniej nadaje ton urzędowy i utrudnia zrozumienie treści. Zamiast tego, lepiej korzystać z aktywnej formy czasownika, co pozwoli na jasne przekazanie informacji i ułatwi czytelnikowi zrozumienie tekstu.

5. Dopasuj tekst do kontekstu

Kiedy tworzysz tekst alternatywny, pamiętaj, że powinien być zarówno treściwy, jak i odpowiedni do kontekstu, w którym jest używany. To samo zdjęcie może być opisane na różne sposoby, w zależności od strony internetowej, na której się znajduje i celu, jaki ma spełnić. Na przykład na blogach podróżniczych warto uwzględnić nazwy miejsc geograficznych w opisie, co może być mniej istotne, gdy zdjęcie jest jedynie tłem do opowiadania o wakacyjnej przygodzie.

Pisanie tekstów alternatywnych nie jest trudne i po kilku próbach staje się łatwiejsze. Ważne jest, aby każdorazowo tworzyć funkcjonalny, zrozumiały i dokładny tekst, który ułatwi percepcję wizualnego świata osobom z niepełnosprawnością wzroku. W końcu piszemy te opisy dla nich, a nie dla siebie czy dla muzów, aby mogli w pełni korzystać z treści w Internecie.

Ostatnie posty

Masz pytania?

Skontaktuj się z nami!

Brak dostępności – jakie kary?

Wszystkie

Brak dostępności – jakie kary?

Kosz na śmieci wypełniony banknotami pośrodku biura

Rzeczywistość wirtualna stanowi jeden z istotnych elementów naszego życia, dlatego powinna być na równi dostępna dla wszystkich użytkowników – również osób z różnymi formami niepełnosprawności, dla których strony internetowe bywają niedostępne i trudne w prawidłowej nawigacji.

Kwestię tę reguluje specjalny standard – WCAG, który zbiera wszystkie kwestie, związane wyrównywaniem szans i walką z wykluczeniem w Internecie.

Standard WCAG – co to takiego?

Standard WCAG (z ang. Web Content Accessibility Guidelines) to zbiór precyzyjnie przygotowanych dokumentów prawnych, które zawierają wytyczne odnośnie dostępności serwisów internetowych, prowadzonych przez instytucje publiczne, w tym jednostki dysponujące finansami publicznymi. W dokumentach znajduje się w zasadzie wszystko to, co można uznać za istotne dla dostępności cyfrowej.

Strony www muszą być bowiem budowane tak, aby gwarantować dostępność również dla osób ze specjalnymi potrzebami – niewidzących i niedowidzących, niesłyszących lub mających problemy z koordynacją. Niestety ich wykluczenie przez podmioty publiczne to realny problem, z którym co roku boryka się wielu petentów, bez możliwości wejścia w interakcję z witryną nieprzystosowaną do ich dysfunkcji.

Standardy dostępności są tworzone przez Konsorcjum WWW (World Wide Web Consortium, w skrócie W3C), które w ramach inicjatywy na Rzecz Dostępności w Sieci przygotowuje kolejne wersje wskazówek, jak dostosowywać zmieniającą się przestrzeń wirtualną i poszczególne strony internetowe do potrzeb wszystkich użytkowników.

Obecnie obowiązującym standardem jest WCAG 2.1, który zastąpił w 2019 roku WCAG 2.0. W zaktualizowanych wytycznych znajdują się zapisy niestosowane we wcześniejszych iteracjach, w tym także te, które w WCAG pojawiły się dopiero po raz pierwszy. Tym samym część z nich wymaga wdrożenia na witryny instytucji publicznych, aby dać internautom możliwość skorzystania z nich na żądanie użytkownika.

Akty prawne – przepisy wprowadzające standard WCAG 2.1

W naszym kraju nowy standard WCAG 2.1 zastępujący WCAG 2.0, wprowadziła w życie ustawa z dnia 4 kwietnia 2019 roku o dostępności cyfrowej stron internetowych i mobilnych aplikacji, w celu zaspokojenia potrzeb internautów z różnymi dysfunkcjami. W tym uniemożliwiającymi realizację różnych zadań na stronach rządowych.

Zmiany wcześniej obowiązujących przepisów (rozporządzenie KRI) wynikały z konieczności dostosowania się do prawa unijnego. Podstawą do takiego działania jest Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/2102 z dnia 26 października 2016 w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego.

Dyrektywa wprowadza obowiązek zgodności z wytycznymi WCAG 2.1. AA. W dokumencie znalazły się szczegółowe informacje o tym, na czym polega zasada dostępności oraz jakie zmiany należy wdrożyć na stronach instytucji publicznych, aby mogły z nich swobodnie korzystać osoby ze specjalnymi potrzebami, zarówno na komputerach stacjonarnych, jak i różnych urządzeniach mobilnych.

Ustawa porządkuje wszystkie wymagania oraz określa instytucje monitorujące poprawność wprowadzanych zmian (Ministerstwo Cyfryzacji). Pojawiają się w niej również informacje o procedurach w razie nieprzestrzegania i notorycznego łamania zasady dostępności.

Kto musi spełniać standard WCAG?

W ustawie wymienia się szereg podmiotów, które są zobowiązane do zapewnienia dostępności swoich stron internetowych, w tym te finansowe ze środków publicznych.

Wśród instytucji objętych takim obowiązkiem znajdują się:

  • organizacje sektora finansów i rejestrów publicznych,
  • państwowe jednostki organizacyjne bez osobowości prawnej,
  • osoby prawne utworzone w celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym,
  • organizacje pozarządowe, podmioty realizujące działalność publiczną.

Warto wspomnieć, że przepisy nie nakładają obowiązku posiadania strony internetowej lub tworzenia aplikacji mobilnej. Określają wyłącznie zasady postępowania dla podmiotów, które już taką witrynę posiadają lub zamierzają ją stworzyć, realizując różne zadania publiczne.

Podstawowe wytyczne WCAG 2.1 dla podmiotów publicznych

Najnowszy standard WCAG 2.1, zastępujący WCAG 2.0, skupia się na potrzebach trzech grup użytkowników stron internetowych. Zaliczają się do nich osoby niewidome i słabowidzące, osoby z problemami poznawczymi oraz użytkownicy mobilnych aplikacji. Dla części osób z niepełnosprawnościami wykonanie czynności wymagających dobrej oceny sytuacji może oznaczać duże problemy, dlatego należy zrobić wszystko, aby wybrana strona internetowa została opublikowana wedle standardu WCAG.

Standard określa zasady tworzenia i optymalizacji stron internetowych, podzielone na czytelne kategorie. Każda z nich wymienia szereg kryteriów, dzięki którym tworzy się strony spełniające restrykcyjne normy. Należy do nich choćby prawidłowa czytelność i klarowność tekstu, zastosowanie odpowiednich czcionek, audiodeskrypcja, usprawnienia w kwestii konieczności przewijania, łatwiejsze wprowadzanie danych za pomocą klawiatury, czy też automatyczne dostosowywanie zawartości np. do czytników, ekranu smartfona lub komputera odbiorcy. Liczy się także możliwość wyłączenia niektórych utrudniających przeglądanie skryptów lub forma zastąpienia treści nietekstowych, a także ułatwienia w obrębie elementów wizualnych np. dla osób słabowidzących lub pozostałych osób z niepełnosprawnościami. Dla wielu osób istotny będzie również kształt wskaźnika myszy.

Jakość i poziomy zgodności (kryteria A, AA, AAA) ocenia się poprzez audyty, którymi zajmuje się nasza firma. Audyt obejmuje komputery stacjonarne oraz urządzenia mobilne i określa, czy dostępność cyfrowa jest optymalna, a czy sama witryna spełnia większość rygorystycznych wytycznych WCAG 2.1, dotyczących dostępności dla osób niepełnosprawnych. Najwyższym stopniem jest poziom AAA, a najniższym – A.

Proces ten ma decydujący wpływ na to, w jakim stopniu należy usprawnić i zmodyfikować stronę internetową oraz aplikacje mobilne, a także jak spełnić wymogi stawiane przez wyśrubowany do granic możliwości WCAG 2.1, który zastąpił znany WCAG 2.0. Warto spełnić nie tylko większość z minimalnych wymagań, lecz sięgnąć wyżej i zaspokoić praktycznie wszystkie potrzeby grup korzystających z systemów teleinformatycznych, np. za pomocą aplikacji mobilnych do konsumpcji treści internetowych w postaci elektronicznej.

Dzięki spełnianiu norm otrzymuje się wiążącą deklarację dostępności, a strona staje się w pełni funkcjonalna dla osób niepełnosprawnych lub mających szczególne potrzeby, Internet z kolei zaczyna być przestrzenią rzeczywiście przyjazną dla wszystkich użytkowników. Zalecenia dotyczące powyższych zagadnień są precyzyjne, lecz czasami trudne do wdrożenia do wybranych stron WWW, dlatego też kwestię dostępności stron internetowych warto traktować w pełni priorytetowo.

Współpraca z osobami z ograniczeniami

Wszystkie

Współpraca z osobami z ograniczeniami

Telefon wyświetlający napis WCAG 2.1

Współpraca z seniorami przy audytach WCAG.

W firmie WCAG dbamy o to, by strony internetowe spełniały najwyższe możliwe normy dostępności. Dzięki temu Internet staje się miejscem bardziej przyjaznym dla wielu osób, które w innych warunkach bywają odcięte od różnych treści i witryn.

Działamy w oparciu o istniejące przepisy prawne oraz standardy WCAG, przeprowadzając audyty i pomagając w dostosowywaniu platform lub aplikacji mobilnych do potrzeb osób ze szczególnymi potrzebami.

Oprócz czerpania z samej teorii i zapisów prawa, dbamy o kwestie czysto praktyczne. Dlatego do współpracy przy audytach zapraszamy samych zainteresowanych, dla których dostępność stron staje się wielkim ułatwieniem w poruszaniu się w rzeczywistości wirtualnej.

Dla kogo dostępność jest szczególnie ważna?

Standard WCAG i zasady dotyczące dostępności zostały opracowane z myślą o osobach wykluczonych społecznie, często również w świecie wirtualnym. Najczęściej mowa oczywiście o osobach z rozmaitymi formami niepełnosprawności, a także ludziach starszych. Choć wydaje się, że Internet stanowi przestrzeń otwartą na wszystkich użytkowników, niestety wciąż w tym temacie pozostaje wiele do zrobienia.

Mało czytelne treści, brak klarowności przekazu lub udogodnień dla osób ze słabszą koordynacją lub problemami ze wzrokiem niejednokrotnie sprawiają, że nie mogą one w pełni wykorzystywać zasobów sieci. Szczególnie problematyczne bywa to w przypadku witryn lub aplikacji należących do instytucji publicznych.

WCAG audyt – jak sprawdzamy strony internetowe?

Na mocy istniejących przepisów instytucje publiczne są zobowiązane do stosowania się do zasad dostępności w przypadku stron internetowych oraz udostępnianych aplikacji mobilnych.

Prace nad poprawą funkcjonalności witryn zaczynają się zawsze od przeprowadzenia wnikliwego audytu, który chętnie wykonujemy dla zainteresowanych podmiotów.

Zadaniem tego procesu jest sprawdzenie wszystkich kluczowych elementów strony pod kątem jej zgodności z wytycznymi ustawy o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych oraz obowiązujących standardów WCAG.

Kontroli podlegają zarówno elementy techniczne, jak i wizualne. Co ważne, podczas realizowanych przez nas audytów nie opieramy się wyłącznie na literze prawa i zgodności poszczególnych paragrafów. Skupiamy się znacznie mocniej na walorach czysto praktycznych. Dlatego podczas sprawdzania dostępności stron internetowych współpracujemy z samymi zainteresowanymi, w tym między innymi z Klubem Seniora Grota.

Audyty we współpracy z seniorami

Dlaczego współpraca z osobami starszymi z Klubu Seniora Grota jest dla nas tak ważna? Przede wszystkim pozwala skupić się na praktycznych aspektach dostępności. Przepisy, regulujące wygląd i funkcjonowanie stron lub aplikacji, są bowiem bardzo ogólne i stanowią przede wszystkim wskazówki do działania.

Współpraca z seniorami natomiast to najlepsza możliwa praktyka. W jaki sposób przebiegają nasze działania? Osoby starsze dokładnie sprawdzają zawartość analizowanej strony, weryfikują na ile jest ona dla nich przejrzysta i klarowna, czy są w stanie znaleźć wszystkie ważne dla nich informacje lub wykonać potrzebne czynności.

Prowadzi to do faktycznego zmniejszenia wykluczenia cyfrowego, a przygotowywane przez nas raport stają się bliższe życia oraz realnych potrzeb konkretnej grupy społecznej.

Standard WCAG 2.1 w praktyce

Wszystkie

Standard WCAG 2.1 w praktyce

Dłoń trzymana na przyciskach klawiatury laptopa

Standard dostępności WCAG ma za zadanie zmniejszać ryzyko wykluczenia społecznego oraz ułatwiać funkcjonowanie w wirtualnym świecie w przypadku osób ze szczególnymi potrzebami, w tym seniorów lub ludzi doświadczonych rozmaitymi formami niepełnosprawności.

Spełnienie kryteriów obowiązującego obecnie standardu WCAG 2.1 w instytucjach publicznych wiąże się z koniecznością wprowadzenia szeregu elementów na stronach www i w aplikacjach mobilnych. Jak powinny te zmiany wyglądać w praktyce?

Zasady dostępności strony – co się szczególnie liczy?

Dostępność w przepisach określono jako zespół 4 zasad. Zalicza się do nich:
  • Postrzegalność (Perceivable),
  • Zrozumiałość (Uderstandabe),
  • Funkcjonalność (Operable),
  • Solidność (Robust).
Postrzegalność ma silny związek z odbiorem strony przy pomocy zmysłów. W tej zasadzie mamy zatem do czynienia z odpowiednim krojem i wielkością czcionek oraz kontrastami zastosowanymi na stronie. Zrozumiałość zapewnia klarowność informacji oraz pozwala dotrzeć do nich w uproszczony sposób. Funkcjonalność i solidność dostarczają odpowiednich narzędzi usprawniających dostęp do danych w witrynie. Są to pojęcia dość ogólne. Stąd ustawodawca przygotował dla każdej z kategorii szereg precyzyjnych wytycznych, co i w jaki sposób musi zostać poprawione na stronie, aby spełniała ona normy WCAG 2.1. Łącznie mamy do czynienia z niemal 80 kryteriami, przypisanymi do trzech poziomów: A, AA, AAA. Każdy z nich oznacza inny stopień spełniania wytycznych.

Poziomy dostępności – czym różni się poziom A, AA oraz AAA?

Poziom A określa niezbędne minimum, które pozwala na uzyskanie dostępności, bez wykluczania jakichkolwiek grup użytkowników. Poziom AA zawiera kryteria zalecane, aby strona była jak najbardziej przyjazna użytkownikom o specjalnych wymaganiach. Poziom AAA natomiast wprowadza dostępność w pełnym zakresie, zapewniając komfortowe użytkowanie dla wszystkich osób. Przykładem dostępności na różnych poziomach może być choćby wprowadzenie alternatywnych form prezentacji treści. Na poziomie A może się to odbywać poprzez nagranie audio, video lub rozszerzone napisy. Poziom AA wprowadza napisy rozszerzone albo audiodeskrypcję. Na poziomie AAA pojawiają się natomiast nagrania w języku migowym.

Konieczne i niekonieczne elementy strony

Standard WCAG 2.1 określa precyzyjnie, które elementy strony muszą być wykonane z zachowaniem najwyższych standardów dostępności. Za części strony, które muszą być bezwzględnie dostępne, uznaje się:
  • link do BIP,
  • dane kontaktowe,
  • narzędzia kontaktowe (formularze, przekierowania do innych form kontaktu),
  • nawigację,
  • deklarację dostępności,
  • dokumenty urzędowe dla użytkowników, w tym również wzory formularzy lub umów do pobrania.
W ramach ustawy pojawia się też szereg informacji o wyjątkach i częściach strony, które nie muszą być dostępne. Zalicza się do nich między innymi:
  • multimedia nadawane na żywo,
  • dokumenty archiwalne, opublikowane przed 23 września 2018,
  • treści od innych podmiotów,
  • treści, których nie wykorzystuje się do realizacji bieżących zadań,
  • niektóre mapy (jeśli zapewni się do nich alternatywny dostęp).

Czy każda instytucja musi zapewnić dostępność?

Ustawa precyzyjnie określa, że instytucje publiczne mają zapewnić dostępność wyżej opisanych elementów, w precyzyjnie określonych stopniach. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy podmioty są z tego obowiązku zwolnione. W ustawie pojawia się informacja o tym, że zwolnienie z wprowadzenia dostępności strony internetowej lub aplikacji mobilnej występuje wtedy, gdy wiązałoby się to z nadmiernymi kosztami. Taka instytucja jest zobowiązana do przygotowania pełnej analizy, zawierającej ocenę zwiększenia dostępności oraz szacunki, w jakim stopniu prezentowane treści dotyczą osób z niepełnosprawnością. Podmiot musi również wprowadzić alternatywne formy dostępu do wymaganych danych lub zamieścić informację, na jakich, innych stronach można je znaleźć. Warto pamiętać, że zbyt wysokie obciążenie kosztowe nie zwalnia z obowiązku przygotowywania i publikowania deklaracji dostępności, do której dołącza się wyniki przeprowadzonej analizy.

Czym jest standard WCAG 2.1?

Wszystkie

Czym jest standard WCAG 2.1?

Grafika WCAG 2.1

Rzeczywistość wirtualna stanowi jeden z istotnych elementów naszego życia, dlatego powinna być na równi dostępna dla wszystkich użytkowników – również osób z różnymi formami niepełnosprawności, dla których strony internetowe bywają niedostępne i trudne w prawidłowej nawigacji.

Kwestię tę reguluje specjalny standard – WCAG, który zbiera wszystkie kwestie, związane wyrównywaniem szans i walką z wykluczeniem w Internecie.

Standard WCAG – co to takiego?

Standard WCAG (z ang. Web Content Accessibility Guidelines) to zbiór precyzyjnie przygotowanych dokumentów prawnych, które zawierają wytyczne odnośnie dostępności serwisów internetowych, prowadzonych przez instytucje publiczne, w tym jednostki dysponujące finansami publicznymi. W dokumentach znajduje się w zasadzie wszystko to, co można uznać za istotne dla dostępności cyfrowej.

Strony www muszą być bowiem budowane tak, aby gwarantować dostępność również dla osób ze specjalnymi potrzebami – niewidzących i niedowidzących, niesłyszących lub mających problemy z koordynacją. Niestety ich wykluczenie przez podmioty publiczne to realny problem, z którym co roku boryka się wielu petentów, bez możliwości wejścia w interakcję z witryną nieprzystosowaną do ich dysfunkcji.

Standardy dostępności są tworzone przez Konsorcjum WWW (World Wide Web Consortium, w skrócie W3C), które w ramach inicjatywy na Rzecz Dostępności w Sieci przygotowuje kolejne wersje wskazówek, jak dostosowywać zmieniającą się przestrzeń wirtualną i poszczególne strony internetowe do potrzeb wszystkich użytkowników.

Obecnie obowiązującym standardem jest WCAG 2.1, który zastąpił w 2019 roku WCAG 2.0. W zaktualizowanych wytycznych znajdują się zapisy niestosowane we wcześniejszych iteracjach, w tym także te, które w WCAG pojawiły się dopiero po raz pierwszy. Tym samym część z nich wymaga wdrożenia na witryny instytucji publicznych, aby dać internautom możliwość skorzystania z nich na żądanie użytkownika.

Akty prawne – przepisy wprowadzające standard WCAG 2.1

W naszym kraju nowy standard WCAG 2.1 zastępujący WCAG 2.0, wprowadziła w życie ustawa z dnia 4 kwietnia 2019 roku o dostępności cyfrowej stron internetowych i mobilnych aplikacji, w celu zaspokojenia potrzeb internautów z różnymi dysfunkcjami. W tym uniemożliwiającymi realizację różnych zadań na stronach rządowych.

Zmiany wcześniej obowiązujących przepisów (rozporządzenie KRI) wynikały z konieczności dostosowania się do prawa unijnego. Podstawą do takiego działania jest Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/2102 z dnia 26 października 2016 w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego.

Dyrektywa wprowadza obowiązek zgodności z wytycznymi WCAG 2.1. AA. W dokumencie znalazły się szczegółowe informacje o tym, na czym polega zasada dostępności oraz jakie zmiany należy wdrożyć na stronach instytucji publicznych, aby mogły z nich swobodnie korzystać osoby ze specjalnymi potrzebami, zarówno na komputerach stacjonarnych, jak i różnych urządzeniach mobilnych.

Ustawa porządkuje wszystkie wymagania oraz określa instytucje monitorujące poprawność wprowadzanych zmian (Ministerstwo Cyfryzacji). Pojawiają się w niej również informacje o procedurach w razie nieprzestrzegania i notorycznego łamania zasady dostępności.

Kto musi spełniać standard WCAG?

W ustawie wymienia się szereg podmiotów, które są zobowiązane do zapewnienia dostępności swoich stron internetowych, w tym te finansowe ze środków publicznych.

Wśród instytucji objętych takim obowiązkiem znajdują się:

  • organizacje sektora finansów i rejestrów publicznych,
  • państwowe jednostki organizacyjne bez osobowości prawnej,
  • osoby prawne utworzone w celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym,
  • organizacje pozarządowe, podmioty realizujące działalność publiczną.

Warto wspomnieć, że przepisy nie nakładają obowiązku posiadania strony internetowej lub tworzenia aplikacji mobilnej. Określają wyłącznie zasady postępowania dla podmiotów, które już taką witrynę posiadają lub zamierzają ją stworzyć, realizując różne zadania publiczne.

Podstawowe wytyczne WCAG 2.1 dla podmiotów publicznych

Najnowszy standard WCAG 2.1, zastępujący WCAG 2.0, skupia się na potrzebach trzech grup użytkowników stron internetowych. Zaliczają się do nich osoby niewidome i słabowidzące, osoby z problemami poznawczymi oraz użytkownicy mobilnych aplikacji. Dla części osób z niepełnosprawnościami wykonanie czynności wymagających dobrej oceny sytuacji może oznaczać duże problemy, dlatego należy zrobić wszystko, aby wybrana strona internetowa została opublikowana wedle standardu WCAG.

Standard określa zasady tworzenia i optymalizacji stron internetowych, podzielone na czytelne kategorie. Każda z nich wymienia szereg kryteriów, dzięki którym tworzy się strony spełniające restrykcyjne normy. Należy do nich choćby prawidłowa czytelność i klarowność tekstu, zastosowanie odpowiednich czcionek, audiodeskrypcja, usprawnienia w kwestii konieczności przewijania, łatwiejsze wprowadzanie danych za pomocą klawiatury, czy też automatyczne dostosowywanie zawartości np. do czytników, ekranu smartfona lub komputera odbiorcy. Liczy się także możliwość wyłączenia niektórych utrudniających przeglądanie skryptów lub forma zastąpienia treści nietekstowych, a także ułatwienia w obrębie elementów wizualnych np. dla osób słabowidzących lub pozostałych osób z niepełnosprawnościami. Dla wielu osób istotny będzie również kształt wskaźnika myszy.

Jakość i poziomy zgodności (kryteria A, AA, AAA) ocenia się poprzez audyty, którymi zajmuje się nasza firma. Audyt obejmuje komputery stacjonarne oraz urządzenia mobilne i określa, czy dostępność cyfrowa jest optymalna, a czy sama witryna spełnia większość rygorystycznych wytycznych WCAG 2.1, dotyczących dostępności dla osób niepełnosprawnych. Najwyższym stopniem jest poziom AAA, a najniższym – A.

Proces ten ma decydujący wpływ na to, w jakim stopniu należy usprawnić i zmodyfikować stronę internetową oraz aplikacje mobilne, a także jak spełnić wymogi stawiane przez wyśrubowany do granic możliwości WCAG 2.1, który zastąpił znany WCAG 2.0. Warto spełnić nie tylko większość z minimalnych wymagań, lecz sięgnąć wyżej i zaspokoić praktycznie wszystkie potrzeby grup korzystających z systemów teleinformatycznych, np. za pomocą aplikacji mobilnych do konsumpcji treści internetowych w postaci elektronicznej.

Dzięki spełnianiu norm otrzymuje się wiążącą deklarację dostępności, a strona staje się w pełni funkcjonalna dla osób niepełnosprawnych lub mających szczególne potrzeby, Internet z kolei zaczyna być przestrzenią rzeczywiście przyjazną dla wszystkich użytkowników. Zalecenia dotyczące powyższych zagadnień są precyzyjne, lecz czasami trudne do wdrożenia do wybranych stron WWW, dlatego też kwestię dostępności stron internetowych warto traktować w pełni priorytetowo.